یک باور همیشگی در مورد الکل وجود دارد که آن را دارای مزایا و موثر در طول عمر و سلامتی بیشتر معرفی می‌کند. اما طبق یک پژوهش جدید، نوشیدن حتی یک جرعه الکل نیز سلامتی را به خطر می‌اندازد.در ادامه با عبیاتی همراه باشید.
براساس برآوردهای جهانی درمورد وضعیت سلامتی مردم و ارتباط آن با میزان مصرف الکل، این ماده‌ی نوشیدنی در میان دیگر عوامل تهدیدکننده‌ی سلامتی، نقشی برجسته دارد. درواقع، الکل برای افراد بین سنین ۱۵ تا ۴۹ یکی از عوامل اصلی مشکل‌زا به‌شمار می‌رود. نوشیدن الکل، دارای خطر بسیار جدی است.
تابه‌حال، پژوهش‌های بسیاری درمورد میزان خطرات و مزایای نوشیدن الکل منتشر شده است. قانونی بودن و عادی بودن نوشیدن الکل در برخی جوامع به نسبت مصرف مواد مخدر دیگر، مصرف آن را دارای میزان مزایا و معایب متعادلی عنوان می‌کند.
اما یک ارزیابی جدید برآورد جهانی تاثیر بیماری‌ها در مورد تاثیر الکل در سرتاسر دنیا نشان می‌دهد که نوشیدن حتی یک جرعه الکل منجر به طول عمر نمی‌شود و دارای مزیتی برای سلامتی نیست.
مکس گریس‌ولد از موسسه‌ی معیارها و ارزیابی سلامتی در دانشگاه واشینگتون به‌تازگی پژوهشی را در این‌باره رهبری کرده است. او در این پژوهش از داده‌های نزدیک به صدها پژوهش و منبع اطلاعاتی دیگر، از جمله ۲۸ میلیون فرد استفاده کرده است.
طبق یافته‌های گریس‌ولد، اثرات سمی و روانگردان الکل دارای هیچ‌گونه مزیتی برای سلامتی نیستند. او می‌گوید:
پژوهش‌های پیشین از اثرات محافظتی الکل در برخی شرایط حکایت داشتند؛ اما ما متوجه شدیم که مجموع خطرات بهداشتی با مصرف هر میزان الکل افزایش پیدا می‌کنند.
تقریبا ۲/۴ میلیارد نفر (یعنی حدودا یک نفر از هر سه نفر) در دنیا الکل می‌نوشند؛ تعداد مردان در این بین بسیار بیشتر از زنان است. زنان نیز به‌طور میانگین، میزان کمتری الکل مصرف می‌کنند؛ در واقع به‌میزانی کمتر از سه‌چهارم یک نوشیدنی الکلی را به‌صورت روزانه (۱۰ گرم) مصرف می‌کنند. در حالی که مردان در این مدت زمان، دو سوم الکل می‌نوشند.
بنابراین جای تعجب نیست که آمار مرگ‌ومیر ناشی از مصرف الکل در سال ۲۰۱۶ برای زنان ۱۵ تا ۴۹ ساله، زیر ۴ درصد و برای مردان در همین گروه سنی به میزان ۱۲/۲ درصد گزارش شده است.
این آمار نشان‌دهنده‌ی مرگ زودرس تعداد زیادی فرد بزرگسال در اثر مصرف الکل در سال ۲۰۱۶ است. مصرف الکل در اکثر موارد، شدت اثرات بیماری‌هایی نظیر سل را افزایش می‌دهد یا عامل اساسی در آسیب‌های جاده‌ای و آسیب به خود محسوب می‌شود.
تاثیر مصرف الکل روی سالمندان ۵۰ ساله و بالاتر به این میزان بالا نیست. مصرف الکل در مواردی مانند ابتلا به برخی سرطان‌ها، به میزان ۲۷/۱ درصد در مرگ‌ومیر زنان و ۱۸/۹ درصد برای مردان اثرگذار بود.
با در نظر گرفتن این آمار، الکل، هفتمین عامل خطرزا در مرگ زودرس و ناتوانی در تمام گروه‌های جمعیتی محسوب می‌شود.
نمی‌توان مزایای اندک الکل را نیز در نظر نگرفت. با این‌حال، آمارهای مربوط به اثرات محافظتی آن، در بیماری‌های نظیر دیابت یا افراد مبتلا به بیماری قلبی ایسکمیک چندان چشمگیر نیستند. همچنین این اثرات اندک به‌وسیله‌ی سایر خطرات مربوط به سلامتی در نظر گرفته نمی‌شوند.
با این تفاسیر، دیگر کسی نمی‌تواند ادعا کند که نوشیدن الکل، حتی به‌میزان اندکی باعث سلامت بیشتر و عمر طولانی‌تر می‌شود. در این زمینه، سیاست‌گذاران جوامع مصرف‌کننده‌ی الکل باید بیشتر به منافع سلامت عمومی بیاندیشند. گریس‌ولد می‌گوید:
سیاست‌های مربوط به کاهش مصرف الکل به پایین‌ترین میزان، برای افزایش سطح سلامتی جوامع دارای اهمیت هستند. تصور عمومی و گسترده درمورد مزایای مصرف الکل باید تغییر کنند؛ به‌خصوص در این زمان که پژوهش‌ها و تجزیه‌وتحلیل‌های بسیار، خبر از تاثیر عظیم مصرف الکل در نرخ مرگ‌ومیر و ناتوانی در سطح جهانی داده‌اند.
گزارش اخیر از برآورد جهانی تاثیر بیماری‌ها (GBD)، نخستین پژوهشی نیست که به چنین نتیجه‌گیری رسیده است. پژوهش‌های پیشین به‌میزان بالایی بر برآوردهای گزارش‌شده از سوی اشخاص و فروش الکل متکی بوده‌اند؛ هر دوی این موارد، بر ارقام واقعی تاثیر سوء می‌گذارند.
ارقام ذکرشده، ارزش بالایی در پژوهش حاضر دارند؛ اما داده‌های بیشتر از منابع مختلف نیز اعتبار نتایج را بالا برده و آن را به یکی از قوی‌ترین پژوهش‌ها در مورد الکل، تا به اکنون تبدیل کرده‌اند.
رابین برتون از دانشکده‌ی کینگ لندن می‌گوید:
یافته‌های این پژوهش جدید، واضح و بدون ذره‌ای ابهام هستند. مصرف الکل، یک مسئله‌ی مهم در بهداشت جهانی است. اندک آسیب‌هایی به‌دلیل مصرف پایین الکل، کم شده‌اند و در عوض آسیب‌های دیگری مربوط به سلامتی از جمله سرطان افزایش پیدا کرده‌اند.
با افزایش بحران مبارزه با مواد مخدر و قانونی شدن ماری‌جوانا در آمریکا، اکنون دیگر وظیفه‌ی سیاست‌گذاران است که توازنی میان مراقبت‌های بهداشتی و حقوق آزادانه‌ی افراد پیدا کنند.
مصرف الکل، به فرهنگ عمیقی در اکثر جوامع تبدیل شده است؛ اما کاهش اثرات مخرب آن بر سلامتی، با آگاهی بیشتر، میتواند به بزرگترین چالش زمان ما بدل شود.
