مایکروسافت اخیرا اعلام کرد که گیت‌هاب را به تصاحب خود در آورده است و این موضوع باعث شد تعدادی از کاربران پروژه‌های خود را به گیت‌لب، دیگر سرویس مطرح کنترل نسخه منتقل کنند. یکی از دلایل این انتقال این است که گیت‌لب خود را متن‌باز معرفی می‌کند؛ در حالی که به واقع این سرویس چندان هم متن‌باز نیست.
گیت‌لب دو نسخه دارد؛ یکی کامیونیتی ادیشن که متن‌باز است و دیگری اینترپرایز ادیشن که نسخه‌‌ای اختصاصی بر پایه‌ی کامیونیتی ادیشن است. منابع هر دو نسخه در گیت‌لب موجود است. کامیونیتی ادیشن تحت لایسنس MIT منتشر می‌شود و اینترپرایز ادیشن دارای لایسنس اختصاصی است و برای استفاده از آن به اشتراک پولی گیت‌لب نیاز خواهید داشت.
در گذشته، هر دو نسخه‌ی یادشده لایسنس MIT داشتند؛ اما این رویه از سال ۲۰۱۴ تغییر کرد؛ زیرا گیت‌لب متوجه شد که لایسنس متن‌باز اینترپرایز ادیشن برای کاربرانی که ممکن است قصد استفاده از گیت‌لب را داشته باشند، گیج‌کننده است. تفاوت نسخه‌های کامیونیتی و اینترپرایز را میتوانید در سایت گیت‌لب ببینید؛ بسیاری از این تفا‌وت‌ها ویژگی‌هایی مانند اتصال به LDAP و Kerberos هستند که مختص نسخه‌ی اینترپرایز هستند؛
اما برخی هم این‌گونه نیستند:
- صفحات استاتیک هاست با پشتیبانی از TLS و CNAME
- آمار همکاری: مشاهده‌ی جزئیات فعالیت همکاران در پروژه
- پایه‌گذاری مجدد درخواست‌های ترکیب قبل از پذیرش
- استفاده از قابلیت ترکیب پرسرعت در صورت امکان
- گیت هوکس: هر تغییر باید حاوی پیامی مبنی بر ضرورت آن باشد
- پذیرش درخواست‌های ترکیب
- امکان بارگیری پروژه از GitLab.com به سرویس گیت خصوصی شما
- جستجوی پرقدرت با استفاده از موتور جستجویElasticsearch
به علاوه، نسخه‌ی رایگان در حال اجرا در Gitlab.com نسخه‌ی اینترپرایز است. این یعنی اگر بخواهید سرویس را به میزبان شخصی خود انتقال دهید، نه تنها برخی قابلیت‌ها را از دست خواهید داد، بلکه برای این جابجایی باید هزینه هم پرداخت کنید.به همین جهت است که گیت‌لی از سال ۲۰۱۶ خود را سرویسی با هسته‌ی باز یا open core می‌نامد. حال معنی این هسته در آینده چقدر تغییر کند، مشخص نیست.
شاید بهتر باشد گیت‌لب محصولات خود را تحت لایسنس رایگانی مانند GPL منتشر کند؛ کاری که شرکت‌هایی مانند Red Hat انجام داده و از آن جواب گرفته‌اند.
